کد مطلب:69586 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:255
سپس حضرت چنین خواندند: (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ...) تا آخر سوره و سپس فرمودند: ایـن سـوره دربـاره مـن نـازل شـده، و بـه خـدا قـسـم دربـاره ایـشـان (امـامـان) نـازل شـده اسـت. بـه طور عموم شامل آنهاست و به طور خاصّ درباره آنان است. ایشان دوستان خدایند كه ترسی بر آنان نیست و محزون نمی شوند، بدانید كه حزب خداوند غالب هستند. بـدانـیـد كـه دشـمـنـان ایـشـان سـفـهـاء گـمـراه و بـرادران شـیـاطـیـن انـد كـه اباطیل را از روی غرور به یكدیگر می رسانند. بـدانـید كه دوستان ایشان (اهل بیت) كسانی اند كه خداوند در كتابش آنان را یاد كرده و فرموده است: (لا تَجِدُ قَوْماً یُوْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الاَّْخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّاللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آبائَهُمْ اَوْ اَبـْنـائَهُمْ اَوْ إ خْوانَهُمْ اَوْ عَشیرَتَهُمْ، اُولئِكَ كَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ الاْیمانَ...) تا آخر آیه، «نمی یـابـی قـومـی را كـه بـه خـدا و روز قـیـامـت ایـمـان آورده بـاشـنـد، و در عـیـن حـال بـا كـسـانـی كـه بـا خـدا و رسـولش ضـدّیـت دارنـد روی دوسـتـی داشته باشند، اگر چه پدرانشان یا فرزندانشان یا برادرانشان یا فامیلشان باشند. آنان اند كه ایمان در قلوبشان نوشته شده است...». بـدانـیـد كـه دوسـتـان ایـشـان (اهـل بـیـت) كـسـانـی انـد كـه خـداونـد عـزوجـل آنـان را توصیف كرده و فرموده است: (اَلَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبَسُوا ایمانَهُمْ بِظُلْمٍ اُولئِكَ لَهـُمُ الاَْمـْنُ وَ هـُمْ مـُهـْتـَدُونَ) (كسانی كه ایمان آورده اند و ایمانشان را با ظلم نپوشانده اند، آنان اندكه برایشان امان است و آنان هدایت یافتگان اند.) بدانید كه دوستان ایشان كسانی اند كه ایمان آورده اند و به شكّ نیفتاده اند. بـدانـیـد كـه دوسـتـان ایـشـان كـسـانـی انـد كـه بـا سـلامـتـی و در حـال امـن وارد بـهـشت می شوند، و ملائكه با سلام به ملاقات آنان می آیند و می گویند: «سلام بر شما، پاكیزه شدید، پس برای همیشه داخل بهشت شوید». بدانید كه دوستان ایشان كسانی هستند كه بهشت برای آنان است و در آن بدون حساب روزی داده می شوند. بدانید كه دشمنان ایشان (اهل بیت) كسانی اند كه به شعله های آتش وارد می شوند، بدانید كه دشمنان ایشان كسانی اند كه از جهنّم در حالی كه می جوشد صدای وحشتناكی می شنوند و شعله كشیدن آن را می بینند. بـدانـیـد كـه دشـمـنـان ایـشان كسانی اند كه خداوند درباره آنان فرموده است: (كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها...) تا آخر آیه، (هر گروهی كه داخل (جهنم) می شود همتای خود را لعنت می كند...) بـدانـیـد كـه دشـمـنـان ایـشـان كـسـانـی انـد كـه خـداونـد عـزوجل می فرماید: (كُلَّما اُلْقِیَ فیها فَوْجٌ سَاءَلَهُمْ خَزَنَتُها اَلَمْ یَاءْتِكُمْ نَذیرٌ، قالُوا بَلی قَدْ جـاءَنـا نـَذیـرٌ فـَكـَذَّبـْنـا وَ قـُلْنـا مـا نـَزَّلَ اللّهُ مـِنْ شَیْیء ٍ، اِنْ اَنْتُمْ اِلاّ فی ضَلالٍ كَبیرٍ... اَلا فـَسـُحـْقـاً لاَِصْحابِ السَّعیرِ»، (هرگاه گروهی (از ایشان) را در جهنم می اندازند خزانه داران دوزخ از ایشان می پرسند: آیا ترساننده ای برای شما نیامد؟ می گویند: بلی، برای ما نذیر و تـرسـانـنـده آمـد ولی مـا او را تـكـذیـب كـردیـم و گـفـتـیـم: خـداونـد هـیـچ چـیـز نازل نكرده است، و شما در گمراهیِ بزرگ هستید... پس دور باشند اصحاب آتش). بدانید كه دوستان ایشان (اهل بیت) كسانی هستند كه در پنهانی از پروردگارشان می ترسند و برای آنان مغفرت و اجر بزرگ است. ای مردم، چقدر فاصله است بین شعله های آتش و بین اَجر بزرگ! ای مـردم، دشـمـن مـا كـسـی اسـت كـه خـداونـد او را مذمت و لعنت نموده، و دوست ما آن كسی است كه خداوند او را مدح نموده و دوستش بدارد. ای مردم، بدانید كه من نذیر و ترساننده ام و علی بشارت دهنده است. ای مردم، بدانید كه من مُنذر و برحذر دارنده ام و علی هدایت كننده است. ای مردم، من پیامبرم و علی جانشین من است. ای مردم، بدانید كه من پیامبرم و علی امام و وصیّ بعد از من است، و امامان بعد از او فرزندان او هستند. بدانید كه من پدر آنانم و آنها از صلب او به وجود می آیند.
ای مردم، من راه مستقیم خداوند هستم كه شما را به تابعیّت آن امر نموده، و سپس علی بعد از من، و سـپس فرزندانم از نسل او كه امامان هدایت اند، به حق هدایت می كنند و به یاری حق به عدالت رفتار می كنند.